گله!!!


سلام
اوضاتون به راهه؟ من که نه ولی امیدوارم که هیچ وقت مثل امثالنا نشوید که بی کسی بد دردی است. خیلی بد دردی است.
ممنون از این که ما رو از تنهایی در میارید، ای commentی می ذارید. چه می دونم با ما در پویایی weblog همیاری می کنید. با استاد گرامی و دوست عزیزتون «آقای کریمیان» به خاطر این غم بزرگ همدردی می کنید. فکر نمی کنم ازتون چیزی کم شه. ها؟؟؟
آخه بی معرفتی هم حدی داره، بی انصافی هم حدی داره!!! ما که همش می گیم به کمک شماها می نیازیم پس چی شد؟؟؟
شما ها که On می شید، به Weblog سر می زنید ولی دریغ از یه Comment کوچولو برای خودتون ، برای ما.
من باید برم ولی این کارا رو نکنید، فردا مشمول زُمّه می شیدا...
تا بعد...