و خداوند كپي پيست را آفريد 3

با توجه به اين که مسوولان محترم و مقام معظم رهبري و نمايندگان مجلس هفتم بر روي زمين مدتي است که قصد دارند تا براي ملت شريف ايران لباس ملي درست کنند، و با توجه به اينکه در اين زمان يکي از مهم ترين امور، و شايد اهم امور، اين است که لباس هاي ملت ايران مطابق فرهنگ ايران باشد، لذا براي همياري در اين امر مهم، مشخصات لباس ملي ايرانيان به عرض مي رسد. پيراهن عثمان: پيراهن ملي ايران بايد سفيد، دراز و گشاد باشد، تا در صورت درگيري با دشمن و خونين شدن، جاي لکه هاي خون مظلومانه که توسط جلادان تا بن دندان مسلح استکبار روي آن مانده معلوم باشد و بتوان آن را به راحتي پيراهن عثمان کرد. آستين داخلي: آستين پيراهن ملي ايران بايد تنگ و دکمه دار باشد و کليه نکات امنيتي در آن رعايت شود، تا دست استکبار جهاني نتواند از آستين عوامل داخلي و بخصوص دوستان انقلاب در بيايد. ضمنا در مورد کساني که نقش موثري در نظام دارند بايد برش آستين جوري باشد که نتوان در آن مار پرورش داد، معمولا مارهايي که در اين شرايط در آستين پرورش پيدا مي کنند جهت جاسوسي و نفوذ اقدام مي کنند، لذا ضروري است که آستين اين پيراهن ها به سيستم شنود صدا مجهز باشد. مچ آستين و برش زير بغل: مچ آستين و برش زير بغل لباس ملي ايران بايد طوري باشد که وقتي مي خواهند با شرکت در راهپيمايي هاي ميليوني مشت محکم به دهان استکبار جهاني بزنند زير بغل شان جر نخورد و مچ آستين شان پاره نشود. گشادي آستين: با توجه به اينکه مسوولان محترم نيروي اتنظامي و قضايي و مالي و سياسي و امنيتي و تاحدي وغيره ممکن است بخواهند چوب توي آستين ملت بکنند، لذا بايد لباس ملي ايرانيان از آستين مناسب گشاد برخوردار باشد. خشتک مناسب: خشتک شلوار ملي ايرانيان بايد از نوع بالا ساسون دار و پيلي دار برخوردارباشد تا زماني که مسوولان امر مي خواهند خشتک ملت را بادبان کنند بادخورش خوب باشد. همچنين طراحان تلاش کنند از نوعي خشتک پرتابل استفاده کنند که در زماني که قرار است خشتک مردم را سرشان بکشند خشتک مذکور جر نخورد. در مورد عناصر غيرخودي خشتک بايد از جنس چلوار باشد که اگر مسوولان امر خواستند آنرا جر بدهند، هزينه نظام بالا نرود. پاچه شلوار: حتي الامکان طراحان لباس ملي ايران بايد شلواري با پاچه گشاد را انتخاب کنند تا وقتي مسوولان امر مي خواهند پاچه ملت را بگيرند، با مشکل مواجه نشوند، در مورد نيروهاي خودي پاچه شلوار بايد از نوع چاکدار و با قابليت تاشو باشد تا اين پاچه پاره هاي پاچه ورماليده بتوانند از شلوار مناسب استفاده کنند. دامن بشور و بپوش: با توجه به اينکه مسوولان امر، اعم از بانوان و آقايان، بخصوص در جناح راست و کارگزاران يک طوري هستند که دامن شان دائما لک مي شود، براي حفظ کيان مملکت و عزت اسلام و مسلمين، حتي الامکان از پارچه هايي براي دامن استفاده شود که وقتي لکه مي شود قابليت شستشوي سريع و ماستمالي داشته باشد. همچنين طراحان لباس ملي ايران براي دامن مسوولان بلند پايه از ميني ژوپ استفاده کنند که دست مردم به دامن آنها نرسد. در مورد عناصر دشمن، روزنامه نگاران، هنرمندان، مخالفان و عناصر غير خودي از پارچه دامني کتان و پشمي استفاده شود که اگر دامن شان لکه دار شد، حالا حالا ها قابل لک گيري نباشد. چادر سياه و کفن سفيد: با عنايت به اينکه بانوان محترم قرار است با چادر سياه به خانه شوهر بروند و با کفن سفيد از آن خارج شوند، لذا اين دو نوع لباس به عنوان لباس ملي بانوان ايراني انتخاب مي شود. استفاده از هرنوع دامن عفت قابل لکه دار شدن، هر نوع مانتو چاکدار، روسري کالسکه اي( با قابليت عقب و جلو رفتن) و غيره ممنوع است. کفش تنگ به شکل چکمه: با توجه به اينکه ملت ايران عادت دارند که پا توي کفش بزرگان مي کنند، لذا طراحان تلاش کنند از کفشي استفاده کنند که کسي نتواند پايش را از آن دربياورد و توي کفش ديگران بکند. ضمنا بهتر است کفش ها به سيستم امنيتي مجهز بشوند که وقتي کسي ريگي به کفشش بود کفش مذکور بوق بزند و نيروهاي امنيتي را متوجه دشمن کند. همچنين با توجه به اينکه لنگه کفش کهنه در بيابان نعمت مي باشد، نوع لباس مردم در هنگام عبور از بيابان به شکلي باشد که به هر نوع لنگه کفش کهنه( از قبيل شوراي نگهبان، شوراي تشخيص مصلحت نظام و ديگران) احترام گذاشته و به بهانه اينکه در بيابان هستند پا توي لنگه کفش هاي کهنه نکنند. کلاه گشاد: با توجه به اينکه در هر دوره سياسي کشور ممکن است لازم شود مسوولان امر کلاه جديدي سر مردم بگذارند، يا کلاه آنها را بردارند، لذا طراحان موظفند که از کلاه گشاد و مناسب حمل و نقل سريع استفاده کنند. تنيجه گيري اخلاقي: لباس بايد به تن ملت برازنده باشد